Στων ονείρων τα πανιά
Στο βάθρο των θέων που πέφτει και χάνεται
Εκεί που του σώματος οι ευγενή πόθοι χαρίζονται
Εκεί που τα δάκρυα και τα χαμογελά χαράζονται σαν πληγές
Στις ατέλειωτες νύχτες
Εκεί που ο εαυτός μοιάζει με ραγισμένο είδωλο
Εκεί που κάποιος ξένος καθρέφτης γνέφει καταφατικά
Μέσα σε λίτρα αλκοόλ και δυνατές μουσικές
Εκεί που τα σώματα συναντιούνται και χάνονται
Ίσως με συναντήσεις
Πριν ακόμα χαθώ..
Χορεύοντας στις γιορτές του εφήμερου