Χάραξε με αίμα τα φτερά μου
σε επιτύμβιους στύλους κάποιες άγνωστες Κυριακές
έκφερε το όνομα μου
μέσα από πύρινες γλώσσες σε ασήμαντες γιορτές
στην σύγχρονη Βαβέλ
τα χαμόγελα περισσεύουν σε γυάλινες φυλακές
οι καλές προθέσεις
πάνω σε τάφους χορεύουν σε μνημόσυνα και τελετές
και αν με αναζητάς
την φωνή μου κλείσε σε μικρό κουτί
και ας το να χαθεί
σε αυτόν τον ατελείωτο μακρύ χειμώνα
μέχρι να με ονειρευτείς
σε περιέργους ρυθμούς με σαξόφωνα και τρομπέτες
να μαστέ μαζί
ζωγραφίζοντας πίνακες του αύριο
σε χαλάσματα και φωτιές
